Historia Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Sędziszowie Młp.
Dojrzewająca od jakiegoś czasu myśl o budowie nowego kościoła w Sędziszowie Małopolskim zaczęła się urzeczywistniać jesienią 2004 roku. Dnia 2 października tegoż właśnie 2004 roku J. E. Ks. Biskup Kazimierz Górny poświęcił plac pod budowę kościoła. W tym pobożnym wydarzeniu wzięła udział niewielka liczba około 200 wierzących osób.
Ks. Krzysztof Gac skierowany w sierpniu, jako wikariusz do sędziszowskiej parafii z poleceniem budowy kościoła i tworzenia – przy pomocy ks. Proboszcza Stanisława Ryby – nowej parafii zaczął rozglądać się za stosownym projektem. Zaproponował też tytuł kościoła – Miłosierdzia Bożego, co ks. Biskup zaakceptował. Spośród pięciu przedstawionych koncepcji ostatecznie pod koniec stycznia 2005 roku wybrano i zatwierdzono do budowy tę właśnie – autorstwa znanego architekta, pana magistra inżyniera Henryka Sobolewskiego z Rzeszowa.
1 października tegoż 2005 roku wierni miasta Sędziszowa i okolic na tym właśnie miejscu z radością przyjęli, a następnie w uroczystej procesji przenieśli do kościoła parafialnego czcigodne Relikwie św. Siostry Faustyny, której ciche orędownictwo i bliskość dawała się odczuwać odtąd jeszcze wyraźniej. Uroczystości tej przewodniczył i homilię wygłosił ks. Infułat Józef Sondej.
W kontekście przygotowań do budowy powołano do istnienia Stowarzyszenie Pro Misericordia, które swoją różnoraką działalnością zaczęło odtąd aktywnie wspierać wielkie dzieło budowy tej świątyni.
Dzięki życzliwości i pomocy Pracowników Urzędu Miasta w Sędziszowie oraz Starostwa Powiatowego w Ropczycach zgromadzono wszelkie potrzebne dokumenty i już 5. września 2005 roku przystąpiono do budowy. Budowę podjęła pięcioosobowa brygada pana Franciszka Brońskiego, znakomitego fachowca w branży budowlanej. Prace postępowały sprawnie, tak że zaledwie po siedmiu tygodniach od ich rozpoczęcia – 22. października – zostały ukończone fundamenty kościoła łącznie ze stropem nad podpiwniczoną częścią zakrystyjną.
Po zimowej przerwie w pracy przyszedł czas na nowy sezon budowlany. 12. czerwca 2006 roku zaczęto wznosić ściany. Ta żmudna, a wraz z podnoszącą się wysokością trudniejsza i coraz bardziej niebezpieczna praca została „rozpromieniona” piękną uroczystością Wmurowania Kamienia Węgielnego, którym jest cegła z grobu św. Siostry Faustyny, zamknięta tablicą poświęconą przez Papieża Benedykta XVI podczas Pielgrzymki do Polski na Krakowskich Błoniach. Uroczystości Wmurowania Kamienia przewodniczył ks. Biskup Kazimierz Górny. Koncelebrowało ok. 30 księży i doliczono się ponad tysiąca wiernych. Po tym wielkim i radosnym świętowaniu już następnego dnia powrócono do pracy, by przy wydatnej pomocy przychodzących do pracy wyznaczanych a chętnych członków całej sędziszowskiej wspólnoty parafialnej kontynuować aż do 16 grudnia wznoszenie ścian tej pięknej świątyni.
Kolejny rok to czas dalszego wznoszenia ścian i wieży kościoła, które by osiągnąć istniejącą wysokość i kształty domagały się ułożenia 200 tysięcy cegieł. Wysokość ścian to średnio 12 metrów, wieży zaś 35 metrów. Zwieńczeniem tego ogromnego wysiłku była zorganizowana znowu w kontekście liturgicznego wspomnienia św. Siostry Faustyny, 6 października 2007 roku, cudowna Uroczystość Poświęcenia i Podniesienia Krzyża na wieżę tego kościoła, którą uświetnił swoją obecnością ks. Biskup Edward Białogłowski.
Rok 2009 to czas wykonywania instalacji elektrycznej, tynków, składania niskiego dachu nad częścią zakrystyjną, montowania okien i fasad szklanych. A to znowu do kolejnej uroczystości ku czci św. Siostry Faustyny, której przewodniczył ks. Infułat Stanisław Mac, Proboszcz Rzeszowskiej Katedry.
Na przełomie zaś jesieni i zimy 2009/2010 został wykonany i wymalowany sufit, ściany, wykonano chromoniklowe barierki, nagłośnienie, a ostatecznie powieszono obraz Jezu ufam Tobie, wymalowany przez krakowskiego artystę Pana Zdzisława Pytla, oprawiony w ramy zaprojektowane przez artystę magistra sztuki, pana Marcina Szczepaniaka, a wykonane przez pana Andrzeja Baljona.
Po niej znowu pracowita codzienność, która została zamknięta 17. listopada zabetonowaniem ogromnego wieńca na wymurowanych już ścianach, na którym następnego roku spoczął dach kościoła. Zaprojektował go konstrukcyjnie pan profesor Adam Reichhart z Politechniki Rzeszowskiej, narysował do wykonania inżynier Grzegorz Harpula, wykonał Mostostal w Ropczycach, a poskładał na murach Polimex Mostostal – Stalowa Wola; wszystko po to, by chronił, wieńczył, dominował i z daleka przyciągał wzrok swoim oryginalnym kształtem i pięknem.
W postawie uwielbienia za kolejny wielki, tak trudny, kosztowny i niebezpieczny etap budowy dokonany bez wypadków i innych nieszczęść, dziękując Bogu także za dar błogosławionego ks. Michała Sopoćki wielka rzesza wiernych zgromadziła się w murach tej świątyni na uroczystą Eucharystię 4. października 2008 roku pod przewodnictwem ks. Infułata Wiesława Szurka.
Erygowanie parafii
Parafia pw. Miłosierdzia Bożego została erygowana przez Ks. Biskupa Kazimierza Górnego w Święto Miłosierdzia Bożego, 11 kwietnia 2010 roku.
Objęła zachodnią część parafii Narodzenia NMP od ulicy Węglowskiego i Fabrycznej w stronę Ropczyc. Trudno sobie wyobrazić powstanie tej parafii bez ogromnej pomocy, dorady i wsparcia Ks. Prałata Stanisława Ryby – ówczesnego Proboszcza parafii Narodzenia NMP, któremu mieszkańcy tej części miasta Sędziszowa Małopolskiego wyrażają swoją wielką wdzięczność. Od początku budowy do czasu wydzielenia i erygowania nowej parafii, jako Proboszcz parafii Narodzenia NMP w Sędziszowie Małopolskim, przeznaczał na budowę kościoła Miłosierdzia Bożego składkę z ostatniej niedzieli miesiąca. Ponad to jeszcze przez trzy miesiące, tj. do sierpnia, kiedy to odszedł na emeryturę, przekazywał tę składkę, tłumacząc ludziom, że trzeba pomóc tej wydzielonej z całej parafii nowej wspólnocie, wszak do kwietnia 2010 roku przez całe dziesiątki lat i ona współtworzyła wielką sędziszowską parafię. Od sierpnia mieszkańcy tej części miasta trud wyposażania i upiększania wybudowanego już kościoła podejmowali sami. Trzeba przyznać, że podejmowali go z wielkim zaangażowaniem i ofiarnością, co przekładało się na co roku podejmowane nowe wielkie inwestycje, które radują oko, podnoszą ducha i służą po prostu wygodzie uczestników liturgii.
Wspólnota parafialna p.w. Miłosierdzia Bożego pamięta także o parafiach dekanatu, które jedną składką w roku do chwili utworzenia parafii Miłosierdzia wspierały budowę tej świątyni. Nie można również nie wspomnieć o wielu ludziach, którzy często w sposób wiadomy jedynie Bogu, nie szczędząc czasu, sił i pieniędzy zabiegali o to, by ta świątynia powstała, jako świadectwo ich wiary i miłości do Boga bogatego w miłosierdzie. W dniu 3 października 2010 roku, przy licznym udziale duchowieństwa i wiernych świeckich, miała miejsce uroczystość poświęcenia tej świątyni. Przewodniczył tej uroczystości i kościół poświęcił J.E. Ks. Bp Edward Białogłowski. Ciągle ofiarnością wiernych upiększany jest miejscem głoszenia słowa Bożego, sprawowania Eucharystii i innych sakramentów dla uświęcania ludu Bożego, który coraz bardziej tę świątynię ceni, otacza szacunkiem i chętnie się tu gromadzi, co daje nadzieję, iż rośnie ona do miana sanktuarium Bożego Miłosierdzia – o co wspólnie się modlimy i czego wyczekujemy…